WAAR GAAT GVS OVER?

Welk lied zingen we, welke dans dansen we, welk schilderij schilderen we, welke muziek maken we als wij ons huidig menselijk bestaan op aarde ervaren?
Ongetwijfeld houdt deze vraag bijna elke burger op onze planeet bezig: wat behelst onze globale maatschappij nu werkelijk?

Draait het nog steeds enkel en alleen om geld verdienen, zoveel mogelijk rijkdom/goederen vergaren – vaak ten nadele van anderen –, nummer één zijn, geleefd worden door de afvallingswedstrijd – in disharmonie met de natuur, ons lichaam, onze innerlijke aard, en totaal uit de pas met het ons overstijgende  –, de artificiële en volledig achterhaalde maatschappelijke en politieke dichotomie tussen links en rechts, eens te meer een astronomisch moeilijk boek schrijven en beweren dat het de wereld zal veranderen…

Als het enkel daarom draait  – en in de hoogste mate draait het nog enkel daarom – denk je dan echt dat dit het uiteindelijke doel is van ons leven op aarde en ons voldoening geeft tijdens onze doortocht op deze planeet?

Denk nog eens na!

Heb je al eens stilgestaan bij hoe mensen in Afrika, Syrië, Bangladesh, Chili, in het Amazonewoud,… zich moeten voelen, zich echt voelen op dit ogenblik?

Denk je echt dat zij een gelijkwaardig deel zijn van deze nog steeds dominante vergelijking?

Denk nog eens na!

Praten, praten, praten, twitteren, twitteren, twitteren, liken, liken, liken,… maar wat met eindelijk ook ‘ns de daad bij het woord/ (meetsal gratuite) tweet te voegen?

Wij zijn een tijdperk binnengetreden van globale communicatie, en zijn trots voortdurend verbonden te zijn met onze toestellen…

Hoor ik je zeggen: Er is nooit meer communicatie geweest (in reële tijd) dan in onze huidige kennismaatschappijen…

Kan zijn, maar wat voor communicatie?

Heb je ook niet het gevoel dat er een andere grote verschuiving plaatsgrijpt?: van de realiteit naar het virtuele?

Ik ben het er helemaal mee eens, wij leven wellicht in de meest interessante en opwindende tijden ooit in de geschiedenis van de mensheid…

Via het internet kunnen wij iedereen en alles…met een muisklik bereiken.

En toch, wat delen wij nu eigenlijk echt met anderen als we de hele dag zitten te klikken?

Wat is er gebeurd met het inner-net, met het menselijke veld van hart/geest/lichaal/ziel?

Waar is inderdaad het hart gebleven in de hoofden van vele volgestopte (mind full), opgebrande (burn out) en stilaan dolgedraaide (rat race) geesten?

Is het niet de hoogste tijd dat we een nieuw tijdperk (letterlijk, era, in het Engels) binnentreden….

En heb je ook niet het gevoel dat dit opnieuw gedefinieerd moet worden?

Als: Ethisch Responsabele Actie!

En vanuit hetzelfde oogpunt, zou CSR (Corporatieve Sociale Responsabiliteit)/MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) niet eveneens heruitgevonden moeten worden als CSR: Corporatieve Spirituele Responsabiliteit…?

Is het niet de hoogste tijd om naar buiten te komen, te denken en voelen, buiten de lijnen?

Is het niet de hoogste tijd om onze comfortzone te verlaten, onze verborgen agenda’s te laten voor wat ze zijn, en op te houden gedurig in schone schijn te schitteren?

Is het niet de hoogste tijd om de werkelijke overgang te maken van ons virtueel zijn naar een authentiek zijn in liefde, harmonie en schoonheid, in plaats van doelloos te blijven ronddobberen.

Kortom: om opnieuw mens te worden?

En eindelijk te vatten wat doorschemert achter alles wat verschijnt?

Om te beginnen: wat als we opnieuw ‘ns goeiedag zouden zeggen tegen elkaar op straat, in de bus, in de metro, in plaats van gekluisterd te zijn aan je Iphone, Ipod, Ipad… en Ik-gericht te zijn, de hele dag lang.

Is het zo moeilijk om ‘Ikke en de rest kan stikken’ om te buigen naar: ‘samen is het zoveel leuker en waarachtiger’?

Wat als we mensen opnieuw in de ogen zouden kijken zonder enige schroom en vrees… gewoon om te laten zien en te delen wie je echt bent: een mede-mens, liefhebbend en zorgzaam!

Wat een geschenk als je je gezegend voelt door een glimlach, een tedere omhelzing, een teken van respect en waardigheid…

Voel je ook niet dat de tijd gekomen is om tot een werkelijke paradigmawisseling te komen, één die er echt toe doet: Van IK naar WIJ, naar ONS.

Van concurrentie, tegen elkaar tot met elkaar samenwerken. Van hebben naar zijn.

Het enige wat je niet kan hebben is ‘goed,’ je kan alleen maar goed zijn…

GlobalVisioningSharing.com, GVS gaat over het verschil ZIJN, niet enkel en alleen het verschil maken!

Het is een paradox dat door verschillend te ZIJN (creatief, intuïtief, verantwoordelijk, liefhebbend en zorgzaam), jij jezelf wordt en bent…

En door jezelf te worden, is er geen energie in de wereld die je kan verhinderen echt te netwerken: je te verbinden met andere mensen langs de weg van het hart en de ziel.

Denk je niet dat er genoeg “gebrainstormd” is en gedenktankt?

Wat als we nu ‘ns met z’n allen onze “ziel delen”?

Het kostbaarste geschenk delen dat er is: JIJ!

Dit delen met alle andere JIJ’s op deze planeet zonder vooropgezette ideeën, egocentrische belangen, of op angst gestoelde focus op jezelf/het zelf…

De sleutel: denk er niet teveel over na om het te doen… doe het gewoon en voel de zegening en de innerlijke warmte in jezelf door het delen…

De werkelijke paradigmawissel (de enige) die er toe doet, tegelijk een wissel op de toekomst, is zo makkelijk als maar mogelijk is: leren door te doen… zijn door te delen… liefhebben door te stralen! JEZELF!

Gaat het er uiteindelijk niet om onze gemeenschappelijke toekomst voor ogen te houden, en met nieuwe ogen te kijken?

De globale visie te zien en te beleven, en niet enkel rationeel het grotere plaatje te begrijpen?

Dit is de werkelijke her-geboorte, de ware her-betovering van onszelf en de natuur, toch?

Beschouw het universum voortdurend als één levend wezen, met één substantie en één ziel; en observeer hoe alle dingen verwijzen naar één waarneming, de waarneming van dit ene levende wezen; en hoe alle dingen met één beweging werken; en hoe alle dingen de samenwerkende oorzaken zijn van alle dingen die bestaan.

 

Marcus AURELIUS

Hoor ik je opwerpen: al te naïef, wollig,  illusoir, onmogelijk, niets dan een hooggespannen droom?

Diep vanbinnen, en geconfronteerd met jezelf, enkel en alleen met jezelf, denk je dan echt dat dit naïef, wollig, illusoir, onmogelijk, niets dan een hooggespannen droom is?

Denk nog eens na!

Het is echt.

Je moet het gewoon (durven) ervaren en beleven.

Dan zal je ook die oneindige zegening en warmte voelen, vanbinnen, die je oplicht, verlicht…en (weer) blij en speels maakt, als dat onbekommerd en spontaan kind dat je eens was en (nog altijd) bent.

Evenwel: om het op te schalen, is het enige wat nog ontbreekt een globale overtuiging, een globale wil, een globale goede wil, een globale visie en globale actie!

En verder rest nog steeds de vraag: willen wij echt, echt dat dit werkelijkheid wordt, wij allemaal samen?

Zijn wij bereid de werkelijke verandering te maken, wij allemaal samen?

Laat er geen twijfel over bestaan: ook deze ultieme droom kunnen wij, allen samen, doen uitkomen: gewoon door te zijn, onszelf te zijn en zo, tenslotte, de wereld tot een betere plek te maken.

Waarop wachten wij dan nog?

Voel je de tinteling, de trilling en de co-creatieve energie om dit ook werkelijk te doen?

Deel dan je passie, je drang, je inzet voor het hoogste goed voor de mensheid en onze kostbare planeet, samen met ons, samen met GlobalVisionSharing.com, GVS.

Laten wij samen stralen en handelen!